Schuitje varen, theetje drinken, varen we naar de Overtoom, drinken we zoete melk met room, zoete melk met brokken, Petertje mag niet jokken… Het is nu 23 jaar geleden dat Petertje op zijn 5e verjaardag stopte te leven. Bijna alle dingen in mijn leven, zowel positief als negatief, zijn achteraf voor mij nuttig gebleken of hebben mij verrijkt, in geestelijke zin dan. Petertjes sterven heeft niet echt een positieve bijdrage geleverd of aan die verrijking bijgedragen. Er is geen enkel nut te bedenken voor het overlijden van een kind, een onschuldig kind, een kind. Kinderen zijn per definitie onschuldig. Daags na zijn overlijden kwam mij zo’n ouderling vertellen van de zonden van de va…. En hoppa, een door mijn gewicht van 140 kilo kracht bijgezette gebalde vuist recht op zijn neus. Of ie dan maar even verhaal bij zijn vader wilde gaan halen beet ik hem toe. Tamme idioot! Gevaarlijke gek! Het was de twintig uur schoffelen meer dan waard. Ik zou het weer doen en dan waarsch